به نام خدا
آقای ف شهروند روزی به کره ماه سفر کرد و در راه برگشت چندتا آدم فضایی را برای گردش به زمین آورد در راه برگشت ودر سفینه فضایی برای آنها کلاس آموزش یک شهروند خوب بودن را برگزار کرد
درس اول: راه رفتن در کوچه و خیابان
قسمت اول
ببینید دوستان عزیز ، تفاوتهای زیادی است بین راه رفتن آدم و شتر . برای شتر فرقی نمی کند چه کسی را لگد می کند ،اما آدم ها این نکات را رعایت می کنند. شما هم به نظر من اگر قرار باشد این درس را پاس کنید باید راه رفتن در کوچه و خیابان را یاد بگیرید . البته معمولا در خیابان راه نمی روند عبلکه از خیابان عبور می کنند و اگر دیدید یک نفر راسته دماغش را گرفته ودارد توی خیابان راه می رود بدانید از کره ماه آمده است و زمینی نیست و دستش را بگیرید که خودش را زیر ماشین نیاندازد. راه رفتن به سبک شیلنگ و تخته ، غوز کرده و در حالی که لخ لخ پا به زمین کشیده می شود ، از آن دسته از رفتارهایی است که من در بین فضایی ها دیده ام . بدتان نیاید باید این اخلاق را کنار بگذارید .
آدم ها در خیابان چه کارهایی را انجام نمی دهند؟
شما هیچ آدمی را نمی بینید که خیلی تند راه برود و بچه ها و افراد مسن را به این طرف و آن طرف پرت کند. توجه هیچ آدمی جزء مسیر خودش نیست و نمی بینید یک نفر این غرق تماشای کوچه و خیابان باشد که دایم با این وآن تصادف کند و تازه اگر خدای ناکرده به کسی برخورد کرد، مؤدبانه معذرت خواهی می کند .
نبینم توی خیابان جلو ویترین مغازه ای ایستاده اید و دارید توی شیشه قیافه فضایی تان را مرتب می کنید . در بین آدم ها رسم است که این کار ادر خانه انجام می دهند و من گمان می کنم این جوری خیلی بهتر است مخصوصا برای خانم فضایی ها. ادامه دارد............
حق پدرت آنست که بدانی که اواصل توشاخه و فرع او اگرنمی بود تو نیز نبودی ،پس هرگاه در خودچیزی دیدی که تورا شادمان ساخت ،بدان که اصل آن نعمت را از پدرت داری و خدای را بر آن سپاس گو وشاکر باش و کمکی جز از ناحیه خداوند نیست
و اما حق مادرت اینست که بدانی او تو را در جایی نگه داشته که کسی نگه نمی دارد و از میوه دلش به تو داده که کسی به کسی نمی دهد و از تو با همه وجودش ، باشادمانی وسرور نگهبانی و نگهداری کرده ، و ناملایمات غم واندوه ونگرانی ها را تحمل می کند وشادان و خرم است که سیر نماید ،و خود گرسنه بماند، تورابپوشاندوخود برهنه باشد.شکمش ظرف وجود تو ودامنش پناهگاه امن تو و سینه اش چشمه جوشانی برای رفع اتش تو وجانش فدای تو شده و سردو گرم روزگار را به خاطر تو پذیرا گشته است ، پس باید به پاس این همه محبت وزحمت ، شکرگزار اوباشی ، وهرگز نمی توانی مگر خدایت یاری کند.
